Η ανεργία σαρώνει τους νέους με ποσοστό ρεκόρ άνω του 30%
Συνολικά τον Ιανουάριο ανήλθε στο 11,3% του εργατικού δυναμικού
Τετάρτη 21 Απριλίου 2010
Αλλα 62.022 άτομα προστέθηκαν στη στρατιά των ανέργων σε έναν μόνο μήνα, τον Ιανουάριο του 2010, ανεβάζοντας έτσι την ανεργία στο 11,3% από 10,2% που ήταν τον Δεκέμβριο του 2009. Εξάλλου σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2009 οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 101.440 άτομα.
Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) οι άνεργοι έφθασαν τις 567.132 τον Ιανουάριο του 2010 (ποσοστό 11,3%) έναντι 465.692 που ήταν τον Ιανουάριο του 2009 (9,4%). Ετσι η ανεργία βρίσκεται σε υψηλότερα επίπεδα ακόμη και από το πρώτο μετα-ολυμπιακό έτος, το 2005, ενώ για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια καταγράφεται ανεργία στους νέους σε ποσοστό άνω του 30% (30,4% για την ακρίβεια).
Ταυτόχρονα οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 11.914 άτομα σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2009 και κατά 39.272 άτομα σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2009.
Σημειώνεται ότι ενώ η ανεργία στην Ελλάδα βρίσκεται στο 11,3%, τον ίδιο μήνα, τον Ιανουάριο του 2010, στην ευρωζώνη ήταν στο 9,9% και στην ΕΕ των «27» στο 9,5%.
Η ανεργία συνεχίζει να πλήττει όλο και περισσότερο τις γυναίκες, σε ποσοστό 14,9%, και λιγότερο τους άνδρες, σε ποσοστό 8,7%.
Εξάλλου από πέρυσι τον Ιανουάριο η ανεργία έχει αυξηθεί σε όλες τις ομάδες ηλικιών καθιστώντας ακόμη χειρότερη την κατάσταση. Εκτός από τις ηλικίες των 15-24 ετών στις οποίες η ανεργία έφθασε το 30,4% τον Ιανουάριο του 2010, ενώ πέρυσι τον ίδιο μήνα ήταν 25,0%, έχει σημειωθεί άνοδος και στις άλλες ομάδες ηλικιών. Ετσι στις ηλικίες 25-34 ετών η ανεργία έφθασε το 14,6% (από 12,0%), στις ηλικίες 35-44 ετών ανήλθε στο 9,7% (από 8,3%), στις ηλικίες 45-54 ετών στο 8,4% (από 6,2%) και στις ηλικίες 55-64 ετών στο 4,6% (από 4,0%). Τέλος, στην ηλικιακή ομάδα 65-74 ετών η ανεργία ανήλθε στο 2,0% από 1,3% που ήταν πέρυσι.
Σε ό,τι αφορά την ανεργία ανά περιφέρεια της χώρας, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ:
* Τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας καταγράφονται στις περιφέρειες Ιονίων Νήσων (19,1%), Δυτικής Μακεδονίας (17,7%), Νοτίου Αιγαίου (15,3%), Ηπείρου (12,6%), Κεντρικής Μακεδονίας (12,2%), Κρήτης (12,1%) και Στερεάς Ελλάδας (11,8%).
* Τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας καταγράφονται στις περιφέρειες Βορείου Αιγαίου (3,0%), Πελοποννήσου (9,0%) και Δυτικής Ελλάδας (9,7%).
Ενδιάμεσα βρίσκονται οι περιφέρειες Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (10,9%), Θεσσαλίας (10,0%) και Αττικής (10,7%).
Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι και το γεγονός ότι ο αριθμός των απασχολουμένων υπολείπεται κατά 397.647 άτομα του μη οικονομικά ενεργού πληθυσμού και των ανέργων. Οι απασχολούμενοι είναι 4.445.743 άτομα, ενώ οι μη οικονομικά ενεργοί πολίτες και οι άνεργοι είναι αθροιστικά 4.843.390.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=327032&dt=21/04/2010#ixzz0liiQelCc
Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
Η ανεργία βλάπτει σοβαρά την υγεία, απέδειξε έρευνα
ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ
Η ανεργία βλάπτει σοβαρά την υγεία, απέδειξε έρευνα
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 12 Μαΐου 2009
ΠΟΙΑ ΕΠΙΔΡΑΣΗ μπορεί να έχει η απόλυση στην υγεία του απολυμένου; Μπορεί να κάνει έναν υγιή άνθρωπο να αρρωστήσει; Είναι πιθανό, λέει η Κέιτ Στράλι, κοινωνιολόγος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Όλμπανι. Στη νέα έρευνά της που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Δημογραφία», η Στράλι ανέλυσε διάφορες καταστάσεις στις οποίες κάποιος χάνει τη δουλειά τουαπόλυση, προσωρινή απόλυση ή κλείσιμο ολόκληρης της εταιρείας- και διαπίστωσε ότι το να χάσει κανείς τη δουλειά του μπορεί πράγματι να του προκαλέσει σοβαρές σωματικές και ψυχικές ασθένειες.
Κατά την έρευνά της, η Στράλι διαπίστωσε ότι μεταξύ ανθρώπων οι οποίοι έμειναν άνεργοι εξαιτίας παραγόντων που βρίσκονταν εκτός του ελέγχου τους και οι οποίοι δεν είχαν αναφέρει οποιοδήποτε προβλήματα υγείας πριν χάσουν τη δουλειά τους, το 80% παρουσίασε έπειτα από 18 μήνες νέα προβλήματα υγείας, από υπέρταση και καρδιακές νόσους μέχρι διαβήτη. «Η απώλεια της δουλειάς οδηγεί σε πολλές αλλαγές στη φυσιολογία», λέει η Στράλι. «Αυτό έδειξε η έρευνα». Η κληρονομιά
Εξίσου ενδιαφέρον έχει και το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα που φαίνεται πως έχει το να χάνει κανείς τη δουλειά του. Ακόμη κι αν μερικοί από τους ανθρώπους αυτούς βρουν σύντομα νέες δουλειές αφότου χάσουν την προηγούμενη, το πιθανότερο είναι ότι θα διατηρήσουν την κληρονομιά της κακής υγείας που οφείλεται στο ότι έμειναν κάποτε άνεργοι. «Άνθρωποι που έχασαν τη δουλειά τους και προσλήφθηκαν αλλού μέσα σε ενάμιση χρόνο, ανέφεραν επίσης αυξημένα προβλήματα υγείας», λέει η κοινωνιολόγος.
Η Στράλι διαπίστωσε επίσης ότι οι χειρώνακτες εργάτες πλήττονται περισσότερο από την απώλεια της δουλειάς τους, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά, καθώς είναι δύο φορές πιθανότερο να επιδεινωθεί η υγεία τους απ΄ ό,τι των απολυμένων που εργάζονταν σε γραφείο.
Η ανεργία βλάπτει σοβαρά την υγεία, απέδειξε έρευνα
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 12 Μαΐου 2009
ΠΟΙΑ ΕΠΙΔΡΑΣΗ μπορεί να έχει η απόλυση στην υγεία του απολυμένου; Μπορεί να κάνει έναν υγιή άνθρωπο να αρρωστήσει; Είναι πιθανό, λέει η Κέιτ Στράλι, κοινωνιολόγος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Όλμπανι. Στη νέα έρευνά της που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Δημογραφία», η Στράλι ανέλυσε διάφορες καταστάσεις στις οποίες κάποιος χάνει τη δουλειά τουαπόλυση, προσωρινή απόλυση ή κλείσιμο ολόκληρης της εταιρείας- και διαπίστωσε ότι το να χάσει κανείς τη δουλειά του μπορεί πράγματι να του προκαλέσει σοβαρές σωματικές και ψυχικές ασθένειες.
Κατά την έρευνά της, η Στράλι διαπίστωσε ότι μεταξύ ανθρώπων οι οποίοι έμειναν άνεργοι εξαιτίας παραγόντων που βρίσκονταν εκτός του ελέγχου τους και οι οποίοι δεν είχαν αναφέρει οποιοδήποτε προβλήματα υγείας πριν χάσουν τη δουλειά τους, το 80% παρουσίασε έπειτα από 18 μήνες νέα προβλήματα υγείας, από υπέρταση και καρδιακές νόσους μέχρι διαβήτη. «Η απώλεια της δουλειάς οδηγεί σε πολλές αλλαγές στη φυσιολογία», λέει η Στράλι. «Αυτό έδειξε η έρευνα». Η κληρονομιά
Εξίσου ενδιαφέρον έχει και το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα που φαίνεται πως έχει το να χάνει κανείς τη δουλειά του. Ακόμη κι αν μερικοί από τους ανθρώπους αυτούς βρουν σύντομα νέες δουλειές αφότου χάσουν την προηγούμενη, το πιθανότερο είναι ότι θα διατηρήσουν την κληρονομιά της κακής υγείας που οφείλεται στο ότι έμειναν κάποτε άνεργοι. «Άνθρωποι που έχασαν τη δουλειά τους και προσλήφθηκαν αλλού μέσα σε ενάμιση χρόνο, ανέφεραν επίσης αυξημένα προβλήματα υγείας», λέει η κοινωνιολόγος.
Η Στράλι διαπίστωσε επίσης ότι οι χειρώνακτες εργάτες πλήττονται περισσότερο από την απώλεια της δουλειάς τους, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά, καθώς είναι δύο φορές πιθανότερο να επιδεινωθεί η υγεία τους απ΄ ό,τι των απολυμένων που εργάζονταν σε γραφείο.
Προτάσεις της ΓΣΕΕ για το επίδομα ανεργίας
Προτάσεις της ΓΣΕΕ για το επίδομα ανεργίας
1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Το παρατεταμένο υψηλό επίπεδο ανεργίας στην χώρα μας με 450.000 ανέργους περίπου, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, σε ετήσια βάση, αποδεικνύει την αδυναμία της ελληνικής οικονομίας και της αγοράς εργασίας να απορροφά δυναμικά τόσο τους νεοεισερχόμενους στην απασχόληση όσο και τους ήδη ανέργους. Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει επανειλημμένα υποστηρίξει και καταθέσει την άποψή του για την αναπτυξιακή στρατηγική της ελληνικής οικονομίας η οποία, μεταξύ των άλλων, επικεντρώνεται στην αναγκαιότητα σύνδεσης των πολιτικών απασχόλησης με τους στόχους και το περιεχόμενο της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής.
Η επίκληση των δημοσιονομικών περιορισμών για την μη ικανοποίηση του αιτήματος της ΓΣΕΕ για επίδομα ανεργίας στο 80% των βασικών αμοιβών και ο καθορισμός του στο 50% μετά από ένα χρόνο είναι τουλάχιστον λανθασμένη, δεδομένου ότι τις δυνατότητες ενός οικονομικού σχηματισμού τις ενισχύει ή τις υπονομεύει η εφαρμοζόμενη οικονομική και κοινωνική πολιτική.
Στην Ελλάδα, όπως προέβαλε με έμφαση η ΓΣΕΕ, το εφαρμοζόμενο μείγμα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής αποδυναμώνει τις δυνατότητες και περιορίζει τα περιθώρια της ελληνικής οικονομίας.
2. Το επίδομα ανεργίας
Οι ανακοινώσεις του Υπουργού Απασχόλησης για προβλεπόμενες αυξήσεις στο επίδομα ανεργίας κατά την επόμενη διετία υπολείπονται σημαντικά των διεκδικήσεων της ΓΣΕΕ προκειμένου να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις ενός ελάχιστου επιπέδου διαβίωσης των ανέργων.
Σημειώνουμε ότι οι προϋποθέσεις χορήγησης του επιδόματος ανεργίας είναι τόσο περιοριστικές ώστε αυτό να καταβάλλεται σε λιγότερους από τους μισούς ανέργους και για διάστημα που δεν ξεπερνά τους 12 μήνες.
Την ίδια στιγμή οι μακροχρόνια άνεργοι (12 μήνες και πάνω) αντιστοιχούν στο 56% του συνόλου των ανέργων και αποκλείονται από το επίδομα ανεργίας.
Η προτεινόμενη αύξηση του επιδόματος ανεργίας για την επόμενη διετία, μετά από δύο έτη μηδενικής αύξησης, έχει ως αποτέλεσμα να διαμορφωθεί το επίπεδο του επιδόματος ανεργίας το 2008 στο 55% του μισθού, αντί του 66% που θα ήταν εάν δίνονταν οι προβλεπόμενες από τον νόμο 2224/94 αυξήσεις.
Η ΓΣΕΕ στις διεκδικήσεις της που κατέθεσε στην συνάντηση της με τον Πρωθυπουργό, περιλαμβάνει το αίτημα για άμεση αύξηση του επιδόματος ανεργίας κατά 40%, συν 20% το 2008 ώστε το επίδομα ανεργίας να διαμορφωθεί στο 80% του βασικού μισθού.
Επίσης η ΓΣΕΕ διεκδικεί την επιμήκυνση του χρόνου καταβολής του επιδόματος προκειμένου αυτό να χορηγείται συνολικά για τρια χρόνια.
Όπως εξάλλου αποδεικνύεται από τον επισυναπτόμενο πίνακα, το επίδομα ανεργίας στην Ελλάδα είναι το χαμηλότερο από τις άλλες χώρες καθώς και μικρότερης διάρκειας.
1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Το παρατεταμένο υψηλό επίπεδο ανεργίας στην χώρα μας με 450.000 ανέργους περίπου, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, σε ετήσια βάση, αποδεικνύει την αδυναμία της ελληνικής οικονομίας και της αγοράς εργασίας να απορροφά δυναμικά τόσο τους νεοεισερχόμενους στην απασχόληση όσο και τους ήδη ανέργους. Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει επανειλημμένα υποστηρίξει και καταθέσει την άποψή του για την αναπτυξιακή στρατηγική της ελληνικής οικονομίας η οποία, μεταξύ των άλλων, επικεντρώνεται στην αναγκαιότητα σύνδεσης των πολιτικών απασχόλησης με τους στόχους και το περιεχόμενο της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής.
Η επίκληση των δημοσιονομικών περιορισμών για την μη ικανοποίηση του αιτήματος της ΓΣΕΕ για επίδομα ανεργίας στο 80% των βασικών αμοιβών και ο καθορισμός του στο 50% μετά από ένα χρόνο είναι τουλάχιστον λανθασμένη, δεδομένου ότι τις δυνατότητες ενός οικονομικού σχηματισμού τις ενισχύει ή τις υπονομεύει η εφαρμοζόμενη οικονομική και κοινωνική πολιτική.
Στην Ελλάδα, όπως προέβαλε με έμφαση η ΓΣΕΕ, το εφαρμοζόμενο μείγμα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής αποδυναμώνει τις δυνατότητες και περιορίζει τα περιθώρια της ελληνικής οικονομίας.
2. Το επίδομα ανεργίας
Οι ανακοινώσεις του Υπουργού Απασχόλησης για προβλεπόμενες αυξήσεις στο επίδομα ανεργίας κατά την επόμενη διετία υπολείπονται σημαντικά των διεκδικήσεων της ΓΣΕΕ προκειμένου να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις ενός ελάχιστου επιπέδου διαβίωσης των ανέργων.
Σημειώνουμε ότι οι προϋποθέσεις χορήγησης του επιδόματος ανεργίας είναι τόσο περιοριστικές ώστε αυτό να καταβάλλεται σε λιγότερους από τους μισούς ανέργους και για διάστημα που δεν ξεπερνά τους 12 μήνες.
Την ίδια στιγμή οι μακροχρόνια άνεργοι (12 μήνες και πάνω) αντιστοιχούν στο 56% του συνόλου των ανέργων και αποκλείονται από το επίδομα ανεργίας.
Η προτεινόμενη αύξηση του επιδόματος ανεργίας για την επόμενη διετία, μετά από δύο έτη μηδενικής αύξησης, έχει ως αποτέλεσμα να διαμορφωθεί το επίπεδο του επιδόματος ανεργίας το 2008 στο 55% του μισθού, αντί του 66% που θα ήταν εάν δίνονταν οι προβλεπόμενες από τον νόμο 2224/94 αυξήσεις.
Η ΓΣΕΕ στις διεκδικήσεις της που κατέθεσε στην συνάντηση της με τον Πρωθυπουργό, περιλαμβάνει το αίτημα για άμεση αύξηση του επιδόματος ανεργίας κατά 40%, συν 20% το 2008 ώστε το επίδομα ανεργίας να διαμορφωθεί στο 80% του βασικού μισθού.
Επίσης η ΓΣΕΕ διεκδικεί την επιμήκυνση του χρόνου καταβολής του επιδόματος προκειμένου αυτό να χορηγείται συνολικά για τρια χρόνια.
Όπως εξάλλου αποδεικνύεται από τον επισυναπτόμενο πίνακα, το επίδομα ανεργίας στην Ελλάδα είναι το χαμηλότερο από τις άλλες χώρες καθώς και μικρότερης διάρκειας.
Πρόβλεψη- σοκ για ανεργία 21% στο τέλος του 2010
Πρόβλεψη- σοκ για ανεργία 21% στο τέλος του 2010
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010
ΠΡΟΒΛΕΨΗ - σοκ για ένα εκατομμύριο ανέργους εντός του έτους από τον υπουργό Εργασίας Α. Λοβέρδο, ο οποίος εξειδίκευσε την πρόβλεψη για «ισπανικά ποσοστά ανεργίας» (18%20%) που είχε κάνει προ ημερών!
Μιλώντας χθες στη Βουλή τόνισε: «Η ανεργία τώρα βρίσκεται στο 12%. Αν, όμως, προσθέσουμε τους απασχολούμενους που δουλεύουν δύο ώρες την ημέρα, τον μήνα ή την εβδομάδα, το ποσοστό ξεπερνά το 18% αυτήν τη στιγμή, που σημαίνει ότι μπορεί να έχουμε 20%-21% στο τέλος της χρονιάς».
Αύξηση της ανεργίας προβλέπεται και στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (από 9% το 2009 στο 9,9% το 2010, στο 10,5% το 2011, στο 10,5% το 2012 και στο 10,3% το 2013).
Ο υπουργός Εργασίας, αναφερόμενος στις δράσεις του υπουργείου, εξήγγειλε την δημιουργία κουπονιού, το οποίο θα διατίθεται στους ανέργους, προκειμένου να καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες. Συγκεκριμένα, το κόστος του κουπονιού θα είναι περίπου 60-65 ευρώ και οι άνεργοι θα μπορούν να το ανταλλάσσουν για μειωμένα εισιτήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς και για αγορές σε σούπερ μάρκετ. Το σχέδιο του υπουργείου θα παρουσιαστεί στις 21 Ιανουαρίου, ημέρα έναρξης των εκδηλώσεων για το 2010, που έχει κηρυχθεί «Έτος Φτώχειας».
Στο 9,8% τον Οκτώβριο
Στο μεταξύ, σε 9,8% ανήλθε το ποσοστό ανεργίας τον Οκτώβριο από 7,4% που ήταν έναν χρόνο νωρίτερα και 9,1% που ήταν τον Σεπτέμβριο του 2009, όπως ανακοινώθηκε χθες από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας (ΕΣΥΕ). Οι άνεργοι ανήλθαν σε 491.139, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός έφθασε τα 4.282.772. Το σύνολο των απασχολουμένων εκτιμάται ότι διαμορφώθηκε σε 4.505.100 άτομα.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010
ΠΡΟΒΛΕΨΗ - σοκ για ένα εκατομμύριο ανέργους εντός του έτους από τον υπουργό Εργασίας Α. Λοβέρδο, ο οποίος εξειδίκευσε την πρόβλεψη για «ισπανικά ποσοστά ανεργίας» (18%20%) που είχε κάνει προ ημερών!
Μιλώντας χθες στη Βουλή τόνισε: «Η ανεργία τώρα βρίσκεται στο 12%. Αν, όμως, προσθέσουμε τους απασχολούμενους που δουλεύουν δύο ώρες την ημέρα, τον μήνα ή την εβδομάδα, το ποσοστό ξεπερνά το 18% αυτήν τη στιγμή, που σημαίνει ότι μπορεί να έχουμε 20%-21% στο τέλος της χρονιάς».
Αύξηση της ανεργίας προβλέπεται και στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (από 9% το 2009 στο 9,9% το 2010, στο 10,5% το 2011, στο 10,5% το 2012 και στο 10,3% το 2013).
Ο υπουργός Εργασίας, αναφερόμενος στις δράσεις του υπουργείου, εξήγγειλε την δημιουργία κουπονιού, το οποίο θα διατίθεται στους ανέργους, προκειμένου να καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες. Συγκεκριμένα, το κόστος του κουπονιού θα είναι περίπου 60-65 ευρώ και οι άνεργοι θα μπορούν να το ανταλλάσσουν για μειωμένα εισιτήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς και για αγορές σε σούπερ μάρκετ. Το σχέδιο του υπουργείου θα παρουσιαστεί στις 21 Ιανουαρίου, ημέρα έναρξης των εκδηλώσεων για το 2010, που έχει κηρυχθεί «Έτος Φτώχειας».
Στο 9,8% τον Οκτώβριο
Στο μεταξύ, σε 9,8% ανήλθε το ποσοστό ανεργίας τον Οκτώβριο από 7,4% που ήταν έναν χρόνο νωρίτερα και 9,1% που ήταν τον Σεπτέμβριο του 2009, όπως ανακοινώθηκε χθες από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας (ΕΣΥΕ). Οι άνεργοι ανήλθαν σε 491.139, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός έφθασε τα 4.282.772. Το σύνολο των απασχολουμένων εκτιμάται ότι διαμορφώθηκε σε 4.505.100 άτομα.
ΑΝΕΡΓΙΑ, πρώτο ζήτημα πάλης όλου του κινήματος νεολαίας
ΑΝΕΡΓΙΑ, πρώτο ζήτημα πάλης όλου του κινήματος νεολαίας
του Δημήτρη Γκόβα
Για το κίνημα της νεολαίας, η πάλη κατά της ανεργίας αποτελεί κομβικό ζήτημα, μαζί με τη μάχη για τη μόρφωση και τα ευρύτερα δικαιώματά της. Μισό εκατομμύριο είναι επίσημα οι άνεργοι στην Ελλάδα το εξάμηνο αυτό, από τους οποίους οι 223.000 νέοι 20-29 ετών. 1 στις 3 θέσεις εργασίας των νέων είναι μερικής απασχόλησης. Οι έννοιες του 8ώρου ή του ωραρίου, του βασικού μισθού και της κοινωνικής ασφάλισης είναι έννοιες προς εξαφάνιση. Οι ειδικότητες, ιδιαίτερα οι «μίας χρήσης» από το πλέγμα ΙΕΚ, ΤΕΣ, προγράμματα κατάρτισης, απαξιώνονται γρήγορα.
Είναι φανερό ότι τα τείχη ανάμεσα στην εργασία και την ανεργία έχουν σπάσει, και στη θέση τους έχει δημιουργηθεί ο «απασχολήσιμος». Γι' αυτό και η μάχη κατά της ανεργίας είναι μάχη των νέων εργαζόμενων και όλου του κόσμου της εργασίας που ζει συνεχώς την απειλή. Είναι όμως και μάχη της μαθητικής και σπουδάζουσας νεολαίας κάθε βαθμίδας, που βλέπει σχεδόν σίγουρο το μέλλον της είτε στα ταμεία του ΟΑΕΔ, είτε σε κάποιο κυνήγι προγράμματος «ειδίκευσης και κατάρτισης».
Αυτή η μάχη, δεν μπορεί να δοθεί από τη σκοπιά της «ευαισθησίας» ή της «φιλανθρωπίας». Δεν αφορά σε κάποιους κοινωνικά αποκλεισμένους, και άρα οι λύσεις που προτείνονται στο πρόβλημα της ανεργίας κινούνται σε εχθρική -για τα συμφέροντα των νέων και των εργαζόμενων- κατεύθυνση, αφού «αντιμετωπίζουν» το πρόβλημα με τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, την επιδοτούμενη δημιουργία «νέων θέσεων εργασίας» (δώρο στην εργοδοσία και το κεφάλαιο) αλλά και τις προτάσεις για «μείωση» - ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου ή με τη μερική απασχόληση, δηλαδή το σπάσιμο κάθε εργασιακής μονιμότητας, που θα «πολλαπλασιάσει» (δηλαδή θα διαιρέσει) τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας. Οι διεκδικήσεις μας, συνδυάζοντας άμεσα αιτήματα οικονομικής και κοινωνικής επιβίωσης των ανέργων, δεν μπορούν παρά να έχουν στον πυρήνα και τη στόχευσή τους τη δυνατότητα της εποχής για πλήρη και σταθερή απασχόληση με αξιοπρεπείς όρους και αποδοχές, να αντιπαρατίθενται δηλαδή με τους νόμους της αγοράς και τους κέρδους.
Ας το πούμε καθαρά. Προϋπόθεση, αλλά και δυνατότητα της εποχής, για να μειωθεί δραστικά η ανεργία, είναι η ριζική και αποφασιστική μείωση των ωρών εργασίας (π.χ. στις 30 εβδομαδιαίως), με μόνιμο και σταθερό πενθήμερο και ταυτόχρονη αύξηση των αποδοχών, ώστε να μπορούν όλοι να ζουν αξιοπρεπώς από ένα μισθό, καθώς και η σύνταξη στα 55 για όλους. Με σταθερό στόχο αυτά, αιτήματα των αγώνων μας μπορούν και πρέπει να είναι η ανατροπή του νόμου Παπαϊωάννου για τις εργασιακές σχέσεις, αλλά και το επίδομα ανεργίας στο ύψος του βασικού μισθού για όλους τους ανέργους, χωρίς προϋποθέσεις και χρονικό όριο. Ο συνυπολογισμός της περιόδου ανεργίας στα συντάξιμα χρόνια, η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους ανέργους ή εργαζόμενους, η εγγραφή όλων των ανέργων στα εργατικά σωματεία, η μη καταβολή δημοτικών φόρων από τους ανέργους, δωρεάν τηλέφωνο και συγκοινωνίες για την περίοδο αναζήτησης δουλειάς και πολλά άλλα. ’λλο ένα σημείο αιχμής είναι το θέμα των μεταναστών και η απάντηση που χρειάζεται η ρατσιστική υστερία, ότι δήθεν φταίνε για την ανεργία, με αίτημα την αναγνώριση ίσων δικαιωμάτων στους ξένους εργάτες.
Η κινητικότητα γύρω από το θέμα της ανεργίας επαναφέρει το ερώτημα των δρόμων οργάνωσης των ανέργων αλλά και του περιεχομένου της πάλης. Αυτό που χρειάζεται καταρχήν είναι η συσπείρωση και κινητοποίηση όλων των ανέργων, υποαπασχολούμενων και μερικώς απασχολούμενων, αποφοίτων όλων των βαθμίδων, εργαζομένων, φοιτητών και μαθητών, με στόχο τη διαμόρφωση προγραμμάτων πάλης κάθε κινήματος και χώρου για τα δικαιώματα στη μόρφωση και τη δουλειά στην κατεύθυνση ενός Νέου Εργατικού Κινήματος των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούν να δημιουργηθούν παντού «ενώσεις» κατά της ανεργίας, να ενισχυθούν οι προσπάθειες για σωματεία ανέργων και εργαζομένων, παράλληλα με την ουσιαστική ενίσχυση των αγώνων των εργατικών συσπειρώσεων, σχημάτων και σωματείων, σε αντίθεση με τις θέσεις του υποταγμένου επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος, που επικροτεί τις θέσεις της κυβέρνησης και της Ε.Ε. για την απασχόληση, αλλά και κόντρα στις λογικές της «ανάπτυξης» και των προτάσεων για τη σωτηρία των επιχειρήσεων, που εγκλωβίζουν τα συμφέροντά μας ξανά στα γρανάζια των νόμων της αγοράς.
του Δημήτρη Γκόβα
Για το κίνημα της νεολαίας, η πάλη κατά της ανεργίας αποτελεί κομβικό ζήτημα, μαζί με τη μάχη για τη μόρφωση και τα ευρύτερα δικαιώματά της. Μισό εκατομμύριο είναι επίσημα οι άνεργοι στην Ελλάδα το εξάμηνο αυτό, από τους οποίους οι 223.000 νέοι 20-29 ετών. 1 στις 3 θέσεις εργασίας των νέων είναι μερικής απασχόλησης. Οι έννοιες του 8ώρου ή του ωραρίου, του βασικού μισθού και της κοινωνικής ασφάλισης είναι έννοιες προς εξαφάνιση. Οι ειδικότητες, ιδιαίτερα οι «μίας χρήσης» από το πλέγμα ΙΕΚ, ΤΕΣ, προγράμματα κατάρτισης, απαξιώνονται γρήγορα.
Είναι φανερό ότι τα τείχη ανάμεσα στην εργασία και την ανεργία έχουν σπάσει, και στη θέση τους έχει δημιουργηθεί ο «απασχολήσιμος». Γι' αυτό και η μάχη κατά της ανεργίας είναι μάχη των νέων εργαζόμενων και όλου του κόσμου της εργασίας που ζει συνεχώς την απειλή. Είναι όμως και μάχη της μαθητικής και σπουδάζουσας νεολαίας κάθε βαθμίδας, που βλέπει σχεδόν σίγουρο το μέλλον της είτε στα ταμεία του ΟΑΕΔ, είτε σε κάποιο κυνήγι προγράμματος «ειδίκευσης και κατάρτισης».
Αυτή η μάχη, δεν μπορεί να δοθεί από τη σκοπιά της «ευαισθησίας» ή της «φιλανθρωπίας». Δεν αφορά σε κάποιους κοινωνικά αποκλεισμένους, και άρα οι λύσεις που προτείνονται στο πρόβλημα της ανεργίας κινούνται σε εχθρική -για τα συμφέροντα των νέων και των εργαζόμενων- κατεύθυνση, αφού «αντιμετωπίζουν» το πρόβλημα με τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, την επιδοτούμενη δημιουργία «νέων θέσεων εργασίας» (δώρο στην εργοδοσία και το κεφάλαιο) αλλά και τις προτάσεις για «μείωση» - ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου ή με τη μερική απασχόληση, δηλαδή το σπάσιμο κάθε εργασιακής μονιμότητας, που θα «πολλαπλασιάσει» (δηλαδή θα διαιρέσει) τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας. Οι διεκδικήσεις μας, συνδυάζοντας άμεσα αιτήματα οικονομικής και κοινωνικής επιβίωσης των ανέργων, δεν μπορούν παρά να έχουν στον πυρήνα και τη στόχευσή τους τη δυνατότητα της εποχής για πλήρη και σταθερή απασχόληση με αξιοπρεπείς όρους και αποδοχές, να αντιπαρατίθενται δηλαδή με τους νόμους της αγοράς και τους κέρδους.
Ας το πούμε καθαρά. Προϋπόθεση, αλλά και δυνατότητα της εποχής, για να μειωθεί δραστικά η ανεργία, είναι η ριζική και αποφασιστική μείωση των ωρών εργασίας (π.χ. στις 30 εβδομαδιαίως), με μόνιμο και σταθερό πενθήμερο και ταυτόχρονη αύξηση των αποδοχών, ώστε να μπορούν όλοι να ζουν αξιοπρεπώς από ένα μισθό, καθώς και η σύνταξη στα 55 για όλους. Με σταθερό στόχο αυτά, αιτήματα των αγώνων μας μπορούν και πρέπει να είναι η ανατροπή του νόμου Παπαϊωάννου για τις εργασιακές σχέσεις, αλλά και το επίδομα ανεργίας στο ύψος του βασικού μισθού για όλους τους ανέργους, χωρίς προϋποθέσεις και χρονικό όριο. Ο συνυπολογισμός της περιόδου ανεργίας στα συντάξιμα χρόνια, η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους ανέργους ή εργαζόμενους, η εγγραφή όλων των ανέργων στα εργατικά σωματεία, η μη καταβολή δημοτικών φόρων από τους ανέργους, δωρεάν τηλέφωνο και συγκοινωνίες για την περίοδο αναζήτησης δουλειάς και πολλά άλλα. ’λλο ένα σημείο αιχμής είναι το θέμα των μεταναστών και η απάντηση που χρειάζεται η ρατσιστική υστερία, ότι δήθεν φταίνε για την ανεργία, με αίτημα την αναγνώριση ίσων δικαιωμάτων στους ξένους εργάτες.
Η κινητικότητα γύρω από το θέμα της ανεργίας επαναφέρει το ερώτημα των δρόμων οργάνωσης των ανέργων αλλά και του περιεχομένου της πάλης. Αυτό που χρειάζεται καταρχήν είναι η συσπείρωση και κινητοποίηση όλων των ανέργων, υποαπασχολούμενων και μερικώς απασχολούμενων, αποφοίτων όλων των βαθμίδων, εργαζομένων, φοιτητών και μαθητών, με στόχο τη διαμόρφωση προγραμμάτων πάλης κάθε κινήματος και χώρου για τα δικαιώματα στη μόρφωση και τη δουλειά στην κατεύθυνση ενός Νέου Εργατικού Κινήματος των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούν να δημιουργηθούν παντού «ενώσεις» κατά της ανεργίας, να ενισχυθούν οι προσπάθειες για σωματεία ανέργων και εργαζομένων, παράλληλα με την ουσιαστική ενίσχυση των αγώνων των εργατικών συσπειρώσεων, σχημάτων και σωματείων, σε αντίθεση με τις θέσεις του υποταγμένου επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος, που επικροτεί τις θέσεις της κυβέρνησης και της Ε.Ε. για την απασχόληση, αλλά και κόντρα στις λογικές της «ανάπτυξης» και των προτάσεων για τη σωτηρία των επιχειρήσεων, που εγκλωβίζουν τα συμφέροντά μας ξανά στα γρανάζια των νόμων της αγοράς.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
